Een kleine spiegel in mijn handen
Niets zichtbaar dan levenloze ogen
Ik hou de gedachte aan jou buiten
Maar je armen liggen wel
Om mijn schouders
Ik zou je willen schreeuwen, dat
Mijn leven van mij is
Ga weg, voor altijd, voor ik niet meer kan
Ik vlieg met mijn eigen vleugels
Wat van mij is zou van mij moeten blijven
Ik heb jou niet nodig om mij te zeggen
Hoe mijn leven alsmaar mooier zou kunnen zijn
Een boot met witte zeilen,
Een kus van een arabische god
Maar ik droom mijn eigen werelden
Heb jou niet meer nodig
Tenminste, dat is niet
Wat ik nodig wil hebben