waarom ben je toch zo stil
mijn kleine blonde toverfee
ik weet dat je niet praten wil
maar zit er toch zo mee
wat jou is aangedaan mijn kind
dat is niet te beschrijven
en wat ik nog het ergste vind
je had nog zolang kind moeten blijven
je bent pas zeven jaartjes oud
maar op een volwassen manier geschonden
denkt dat niemand van je houdt
voelt je met niemand meer verbonden
lieve kleine meid van mij
mijn schuldgevoelens zijn zo groot
ik was verantwoordelijk voor allebei
maar mijn vertrouwen was zo groot
de weg is lang die we samen gaan
samen met proffesionele hulp
ik zal voor ,achter, en naast je staan
meisje kruip toch uit je schulp
Lieverd ik hou van je
mama
AnouKK: | Vrijdag, mei 20, 2005 21:38 |
howj... heel heel mooi geschreve maarw el heel droevig k weet meestal neit wat k moet zeggen op dit soort dingen... maar dit is son mooi en rakend gedicht k moest er wel een reactie op geven... k hoop dat het allemaal goed komt ookal zullen er altijd wonden zijn en blijven. heel heel erg veel sterkte met alles kusjes anouk | |
Wishdom: | Vrijdag, april 29, 2005 21:30 |
Ja, Lieve Rian, dit is een warm gedicht. Ik ben blij dat je er voor je dochtertje bent. Ik was net zo oud als haar toen mij ook iets dergelijks overkwam. Ik moest heel vroeg volwassen zijn, maar het viel niemand op. Niemand zag het. De blauwe plekken niet, maar al helemaal de littekens van binnen niet. Jouw dochtertje heeft een lieve mama, Rian.. eentje die haar serieus neemt en die haar wilt helpen. Je kan alleen maar trots op jezelf zijn. Verwijt jezelf niks.. Daar bereik je niets mee. M |
|
Roxz: | Maandag, april 25, 2005 09:28 |
je dochtertje zal weten dat je er voor der bent maar toch de uiteindelijke strijd levert ze zelf... alles komt goed Rian Greets Roxz |
|
teardropje: | Zaterdag, april 23, 2005 11:31 |
ik vind het een heel mooi en warm gedicht en ik ben blij voor je dochtertje dat je er voor haar bent en ze nog ruim de tijd gaat hebben om zich wel te kunnen ontplooien want het is niet te laat ,alles komt wel weer goed.knuffel teardropje | |
fox_bert: | Vrijdag, april 22, 2005 23:00 |
Lieve Rian. ten eerste is he tjou schuld niet, en eigenlijk weet je dat zelf ook wel, je schrijft samen gaan we onze problemen oplossen, dat is een hele mooie insteek, maar het is van groot belang dat jij eerst alles op een rijtje krijgt, hoe lullig het ook is mensen kunnen elkaar niet helpen als ze zelf hun verdriet niet hebben kunnen een plaatsje geven. zolanf dat niet gebeurt blijf je zelf onzekerheid uitstralen en krijg je juist meer afstand! geef jezelf maar ook zeker haar de ruimte |
|
flores: | Vrijdag, april 22, 2005 19:36 |
Prachtig mooi geschreven...En mooi dat je er zo voor haar bent, maar denk aan jezelf.. Dit is zo´n gebeurtenis die je samen, met alle hulp om je heen, moet zien te verwerken... En de weg is lang, maar met de juiste mensen... Heel veel liefs.. |
|
psych: | Vrijdag, april 22, 2005 17:25 |
,,,liefs,,,elze,,, | |
Mathilde: | Vrijdag, april 22, 2005 17:15 |
de schuld ligt niet bij jou maar bij de ploert die z'n handen (of erger) niet kon thuishouden! ik heb 't mijn ouders nooit verweten dat t gebeurde onder hun neus. hoe kan je dat nou weten?! heel, heel veel sterkte hiermee. de weg is lang maar niet oneindig! liefs, Mathilde |
|
Lia : | Vrijdag, april 22, 2005 16:35 |
veel liefde geven... sterkte met het verwerken van deze traumatische ervaring en het enige wat je kunt doen is voorkomen dat het nog eens gebeurd.. knuf,Lia | |
Lievelingetje45: | Vrijdag, april 22, 2005 15:47 |
Niet te schuld bij jezelf zoeken lieve meid, jij kon dit niet doorzien... Ik vind het erg wat jullie moeten doorstaan... maar eens zal het alleen maar beter gaan... Blijf niet met schuldgevoelens zitten, want dan word het nog moeilijker! Liefs/Knuffel |
|
hiljaa: | Vrijdag, april 22, 2005 14:29 |
zo klein nog!!!!!! ik was ook ouder! sterkte in iedergeval! knufliefs--hiljaa-- |
|
*silliej*: | Vrijdag, april 22, 2005 14:14 |
en neeJ.tis zeker nie jou schuld!! | |
*silliej*: | Vrijdag, april 22, 2005 14:13 |
ahhhh.. vol pijn gelezen.. ik herken t maar al te goed:(.. alleen was ik wat ouder.. heel veel sterkte voor jou en je meissiej!! veel liefs,silliej |
|
Jannie Hoogendam: | Vrijdag, april 22, 2005 12:29 |
Ach ach, wat een vreselijke ervaring ( ook voor jou) Ik hoop dat ze er ooit mee kan leren leven...Houd maar veel van haar... sterkte en heel veel liefs Jannie |
|
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 22 april 2005 | ||
Thema's: |