De personen waar ik het meest van houd
Waarvan ik dacht dat ik alles van ze wist
En die ik alles over mezelf wou vertellen
Juist die personen hebben mij zo slecht begrepen
Nu ik erop terug kijk kon ik het aan zien komen
Maar ik kan m’n mening toch niet inslikken
Omdat jullie het er niet mee eens zouden zijn?
Ik heb al zoveel moeite om mezelf te zijn
Dan moet ik m’n stem toch laten horen?
Juist ik kan niet zomaar iemand achterna lopen
Juist ik probeer m’n eigen idealen te volgen.
Hoe kun je nou zo kritisch naar een ander kijken
Terwijl diegene echt goed probeert te doen?
Hoe kun je nou iemand ergens van beschuldigen
Als het één van de rotte dingen in je eigen karakter is?
Ik snap wel dat jullie niet in mijn hoofd kunnen kijken
Maar ik dacht dat jullie me door en door kenden
Waarom begrijpen jullie me dan zo slecht
En beweren jullie dingen die ik niet zo bedoeld heb?
Net toen ik dacht dat alles goed ging,
Ik mezelf voorgenomen had te veranderen
Net toen ik mezelf begon te accepteren
Gebeurd dit.. Wat nu?