Ik stond daar gans alleen aan jouw sterfbed
Je bedankend voor alles wat je deed
Toch vond ik geen enkel woord noch gebed
Toen jou ziel pijnlijk en langzaam weggleed
Ongelovig wellicht, doch zonder smet
Kom jij nu vol goedheid aan de eind meet
Om daar ergens te worden neergezet
Gans omringd door engelen bij de vleet
Mijn leed heb ik zonder één traan gebet
Omdat jij dit als een zwakheid toe smeed
Zo heb ik mij over mijn droefheid gezet
Trots ik mij even op de lippen beet
De ouderdom stelt nu eenmaal zijn wet
Want geen enkele kracht, noch zucht, noch zweet
Geeft ooit iemand al van de dood gered
En voor men het weet heeft het ook ons beet