het prunuslaantje van weleer
ik zie het
prunuslaantje van weleer
herinner mij de rode lagen
het speelse vlagen van de wind
ik was een kind in die verleden dagen
onderstammen zijn nog dik
maar de enten zijn gezwicht
de kale takken vroegen om
een snoei zodat hun groei ook na de
winterdagen het rozerood kon dragen
mijn laantje is niet meer
de meeste bomen zijn geveld
hun leven was al herfstig uitgeteld
ze zijn het roze nu vergeten omdat
de mens het beter dacht te weten
wil melker
19/04/2005
hiljaa: | Woensdag, april 20, 2005 14:42 |
spijtig en nog geen nieuwe gezet ????? knufliefs--hiljaa-- |
|
Mathilde: | Woensdag, april 20, 2005 12:04 |
oei, word er helemaal nostalgisch van.. bij ons stonden er meerdere in de tuin, die roze sneeuw vond ik geweldig! liefs, Mathilde |
|
psych: | Woensdag, april 20, 2005 07:53 |
elk verandering zorgt voor een nieuw begin,soms beter soms minder,de tijd draait zijn eigen zorgen,,,liefs,,,elze,,, | |
remie: | Woensdag, april 20, 2005 07:40 |
er stond er één bij de voordeur in mijn jeugd, het mooiste was als ze uitvielen, een tapijt van roze, ik haal mijn herinnering op...liefs Remie | |
Lia : | Woensdag, april 20, 2005 07:14 |
dingen veranderen hoewel we dat soms liever niet hebben ... | |
Diane: | Woensdag, april 20, 2005 07:03 |
De wereld en wijzelf zijn in contante verandering.Maar de herinnering in ons hart leeft voort. Liefs Diane | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: -Suus- | ||
Gepubliceerd op: 20 april 2005 | ||
Thema's: |