Een tijdje in stilte gebleven,
Lukte niet om te blijven staan,
De grond zakte onder me vandaan,
Het leven was van me weg gedreven.
Weggezonken in het zwarte gat,
Zonder praten, zonder schrijven,
Kon daar wel voor eeuwig blijven,
Had het met het leven gehad.
Toen kwam de moed, steeds een beetje meer,
Kreeg weer zin om te schrijven,
Ik kon toch niet altijd in deze stilte blijven?
Dus kroop ik uit het gat en ja...
Ik ben er weer!
hiljaa: | Maandag, januari 09, 2006 13:42 |
zag dit daarnet verschijnen!bij het openen van de site! ik moet er even op reageren prachtig geschreven! het is moeilijk om uit een zwart gat te komen! knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: WritingMoon | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 18 april 2005 | ||
Thema's: |