Kom nu niet tevoorschijn
of verdwijn dan voor altijd
Ik heb gezegd te zullen kijken
tot jouw beeltenis verdwenen is
maar je leeft nog steeds in mijGun me een kans van de liefde te proeven
beheers niet langer mijn gedachten
ik hoor steeds je stem als hij wat zegt
en ook als hij niets zegt
zie ik jouw gesloten gezichtIk dacht dat ik je had losgelaten
maar je klampt je angstvallig vast
aan mijn prille hoop op een eigen leven
zonder de ballast van jouw verleden te dragen
ik heb gedaan wat ik kon voor jou, uit liefdeJouw hart kende geen zuiverheid
ik heb je nooit opzettelijk willen kwetsen
wilde begrijpen wat er in jouw voer
want jij kon zoveel meer zijn
en ik hoop dat je dat nu bent
me to you: | Maandag, april 18, 2005 17:09 |
ongelooflijk mooi! kzou het niet beter kunnen. ...proficiat... liefs |
|
Raira (Ria): | Maandag, april 18, 2005 15:56 |
heel erg mooi verwoord weer dit gedicht en de inhoud spreekt heel veel begrip maar ook belasting uit liefs en knuff Ria |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 18 april 2005 | ||
Thema's: |