De taal van onze liefde...
Ik zie je lippen bewegen
maar versta niet wat je zegt
raak in paniek wanneer jij
bezorgd je hand op je hand op mijn schouder legt
Je streelt zachtjes mijn wang
en kijkt me diep in de ogen
ik draai mijn hoofd weg
heb spijt dat ik zolang heb gelogen
De zon verdwijnt achter de wolken
zij kleuren langzaam zwart
je prachtige ogen vullen zich met tranen
en dan, breekt je hart
Je laat me je allermooiste lach zien
waar ik verliefd op werd
de allereerste keer
dan pak ik je stevig vast
en fluister: Het spijt me schatje,
maar ik spreek de taal van onze liefde niet meer
Laura