Samen.
Er valt een stilte ,
we voelen verdriet,
we voelen pijn,
omdat jij ons verliet.
Dan praten we wat
en denken weer
we troosten elkaar
steeds maar weer.
Voorstellen kunnen we niet,
meevoelen te meer,
want dit grote verdriet,
doet teveel , teveel zeer.
Houdt onze handen vast ,
wij zullen er voor jullie zijn,
verlichten misschien die zware last,
verminderen jullie grote pijn.
De stilte is te voelen,
maar we weten dat ,
jullie begrijpen
wat we bedoelen.
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 17 april 2005 | ||
Thema's: |