lopen ,zonder ergens op te hopen ,
rennen zonder de weg te kennen,
ik zeg steeds de laatste keer maar dan gebeurt het weer,
kijken zonder te zien ,
spreken zonder woorden,
stilte die me voorheen verstoorde,
leegte zonder grens, maakt een ander mens,
eenzaamheid diep van binnen,emotieloze zinnen,
huppelen en lachen, een hart dat naar gelukkige momenten smachte,
zoveel leuke dingen,lijken niet te bezinken,
half in deze wereld half in een droom,
een eigen vuilnisbuiltje met een dun laagje groom,
mezelf zijn niet mee gaan met die stroom,
t water is als mijn leven , het lijkt de zelfde onregelmatigheid weer te geven..