Er steeg een zwoele warmte op
Al van de nauwe straatjes
De zon had reeds haar weg gevonden
Aan de andere kant van de aarde
Hand in hand aanbeden wij
De effecten van de Sangria en
Prille vlinders in onze magen
En men danste de Flamenco
En jij zong jouw eigen wijsje
Zwoele Spaanse nachtegaal
Geheimzinnige solist in mijn oor
Wat was het leven mooi zo
Langs de witte lemen huisjes
Aan het kabbelende water
Van de azuurblauwe zee
En er steeg een zwoele warmte op
Vanuit onze beider harten
Nemesis: | Vrijdag, april 15, 2005 21:36 |
Wat een fantastisch beeld geschapen in de woorden van de persoon die ik zo bewonder. Uw dichtkunst is mij een gulden heerlijkheid die me de nachten doorhelpt... |
|
Mathilde: | Vrijdag, april 15, 2005 17:58 |
mmm... heerlijk en erg mooi! xxx | |
lizardking: | Vrijdag, april 15, 2005 17:25 |
wat een super mooi gedicht zeg! Wilde dat ik maar de helft zo goed kon dichten als jou...;-) Erg mooi! | |
Auteur: boemerangkind | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 15 april 2005 | ||
Thema's: |