Heldenmoed is vrij,
gedragen op twee handen
zitten zij
ongenaakbaar
met het staal dat lippen perst
en de reis die beiden
brachten van oost naar west
is nu ten einde; waar de zon
de ochtend raakt is vast thans
vloeibaar tot de avond geregen.
Zo gaan zij op
in een wolkenloze lucht
als druppel in elkaar gevlucht.
| freakangel: | Vrijdag, april 15, 2005 22:26 |
| Super! Echt mooie poezie! liefs freakangel |
|
| sergev2005: | Vrijdag, april 15, 2005 16:33 |
| Als druppel in elkaar gevlucht. Knap verwoord. Een sterk einde bij een sterk gedicht. En de emotie van het gedicht sluit perfect aan met de achtergrond, vooral dan wat de zon aangaat. Graag gelezen, Serge |
|
| MaYo-lijn: | Vrijdag, april 15, 2005 09:16 |
| Mooi poëtisch geschreven! Liefs, Marjo. |
|
| sunset: | Vrijdag, april 15, 2005 09:08 |
| Poëtisch heel mooi weer van jou. Liefs / sunset |
|
| Auteur: Edwin van Rossen | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2005 | ||
| Thema's: | ||