Het karkas van mijn lichaam,
zegt nog even te blijven wachten,
terwijl de onwetendheid,
tracht te vluchten met mijn gedachten,
ik wacht nog wel even,
zwaartekracht onderdrukt het gras,
groen doet me beloven,
miljoenen kerstboomlichtjes,
verplichten me te kijken,
blakend aszwart de nacht,
- vervolg ik mijn pas -,
begin op mezelf te lijken,
Een foto is het geweest,
wijze lokroep van liefde,
echoot tot ze onhoorbaar is,
Niets rijmt op liefde, gelukkig