Herfst en lente in m’n hart,
Te trots en te koppig.
Hunkerend naar een geborgen plekje,
Van veiligheid,
Van vrijheid van gevoelens.
Geen vragen, geen oordeel
Hunkerend naar een eilandje
Waar je gevoelens de vrije loop mogen gaan.
Willen geknuffeld worden
En toch nee zeggen.
Om uiteindelijk schoorvoetend terug te keren
En te beseffen
Dat het de volgende keer misschien te laat is.