Zijn mijn vrienden,
Nog wel mijn vrienden?
Of ben ik nu alleen?
Zijn mijn vrienden
nog wel mijn vrienden
ze pesten me
dag in
dag uit
sluiten me buiten...
Maar misschien wil ik niet toegeven..
ik ken ze al zo lang
ik wil ze niet kwijt..
Dan kan ik nergens anders heen...
Want het lijkt net,
Of ik geen andere vrienden
meer heb,
om me heen...
Ik loop altijd maar achter ze aan,
En als ik wat zeg
Lijkt het of ze me in elkaar willen slaan..
Die blik in hun ogen
Dat ik niets te zeggen heb..
Maar ze kunnen me toch niet verbieden,
om te zeggen wat ik wil?
Ze slaan me toch niet in elkaar.
Dat kunnen ze niet
Ze zijn te klein..
Maar,
Hoe zou het zijn..
Als ze groter zouden zijn?
Zouden mijn vrienden dan nog wel mijn vrienden zijn?
Nu lijkt het net
Of ze me gebruiken
Ze doen zichzelf populair voor..
En ik....
Ik loop maar om ze heen
Mezelf het gevoel gevend,
Dat ik erbij hoor..
Al weet ik van binnen
Dat het niet zo is
Ik ben anders...
Maar ik wil niet alleen
door het leven gaan...