Lieve Opa
Vandaag is het alweer 2 jaar geleden.
Dat u uit me leven bent verdwenen.
Ik heb nog steeds zo veel verdriet.
Ook al zien de mensen dat niet.
Er gaat geen dag voorbij,dat ik niet bij jou wil zijn.
Ik wil zo graag nog ff met je praten.
Waarom moest jij me nou al verlaten.
Ik kan soms de hele wereld wel haten.
Ook al heb ik dat zelf niet in de gaten.
Was jij er nog maar dan kon je me bedaren.
En me alles laten verklaren.
Jij met die o zo mooie witte haren.
Met die lieve glimlach en je knuffels.
Ik mis jou Opa,je stem je lach je raad.
Alles aan jou is me zo veel waard.
Dat ik jou nu in me hartje draagt.
Heel dicht tegen me aan.
En ik laat je daar nooit meer gaan.
Wat er ook nog komen gaat.
Jij bent mijn Kanjer en zo is er geen ander.
Ik wou dat ik nog ff zeggen kon.
Hoeveel ik van jou hou.