zij sneed zichzelf
Zij sneed zichzelf,
altijd in haar eigen lichaam.
In haar huid dan met bloed gekerft,
haar eigen naam.
Uit dat bloed stroomde dan,
haar emoties weg.
Zij kon nooit zijn wie ze echt was,
Op een dag schoot ze uit met het glas.
Zij 'sneed' zichzelf,
dat was het goede woord.
Door jou kon ze zichzelf niet zijn,
en werd het uiteindelijk moord.
Zij 'sneed' zichzelf,
en daar stond' dan haar eigen naam.
In mijn ogen had daar uiteindelijk,
jouw naam moeten staan op haar dode lichaam
altijd in haar eigen lichaam.
In haar huid dan met bloed gekerft,
haar eigen naam.
Uit dat bloed stroomde dan,
haar emoties weg.
Zij kon nooit zijn wie ze echt was,
Op een dag schoot ze uit met het glas.
Zij 'sneed' zichzelf,
dat was het goede woord.
Door jou kon ze zichzelf niet zijn,
en werd het uiteindelijk moord.
Zij 'sneed' zichzelf,
en daar stond' dan haar eigen naam.
In mijn ogen had daar uiteindelijk,
jouw naam moeten staan op haar dode lichaam
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Zaterdag, mei 07, 2005 11:50 |
| Prachtig aangrijpend geschreven heel mooi Liefs m@rcel |
|
| Vampiertje: | Donderdag, april 07, 2005 20:32 |
| je gedicht heeft zeker wat! mooi geschreven.. kus |
|
| falling_deeper: | Donderdag, april 07, 2005 20:11 |
| egt wel mooi | |
| drucila: | Donderdag, april 07, 2005 20:01 |
| zeer mooi en aangrijpend | |
| Benjamin de Rooy: | Donderdag, april 07, 2005 19:55 |
| ik ben meestal niet zo van de snij gedichten, maar deze heeft iets waardoor ik hem heel mooi vind! gr, Ben |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christa.dorine | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2005 | ||
| Thema's: | ||