Ze zat gedoken in haar veren
te wachten tot het warmer werd
ze had geen zin heel hoog te vliegen
Er was een opgekropt verdriet
waar ze nog bol van stond.
ze liet zich door de wind gevangen wiegen
Maar onverhoeds begonnen slagpinnen te trillen
ze voelde zich geroepen, al wist ze niet door wie.
Ze scheerde door de stilte,
wilde alles overwinnen in een weergaloze vlucht.
ze was weer in haar element terug
hiljaa: | Donderdag, april 07, 2005 16:07 |
heb het dromend gelezen!!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
natje1711: | Donderdag, april 07, 2005 15:03 |
dat is mooi geschreven echt waar :) |
|
Roxz: | Donderdag, april 07, 2005 13:44 |
mooi joh... vooral de laatste 3 zinnen. echt mooi Greets Roxz |
|
lommert: | Donderdag, april 07, 2005 13:22 |
PRACHTIG. JA PRACHTIG GEDICHT willem |
|
sunset: | Donderdag, april 07, 2005 13:17 |
Wie dit niet ziet. Schitterend! Liefs / sunset |
|
Walking this globe...: | Donderdag, april 07, 2005 12:39 |
erg mooi geschreven liefs, globe |
|
Rani: | Donderdag, april 07, 2005 12:33 |
Mooi gedaan! Liefs R. |
|
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 07 april 2005 | ||
Thema's: |