ik was gelukkig tot ik jou kende...
toen werd alles grijs,hier kwam de elende.je had een groot hart in het begin en een liefdevolle blik tot alles fout ging.je verliet me zonder reden!en ik snap niet goed waarom..ik zal het nooit vergeten...ineens was het voorbij,het was dinker...geen licht meer te zien.als een blinde in ee doolhof kon ik niet zien waar ik heen ging.daar is nu het einde van de tunnel,licht nabij.ik moet zonder jou kunnen.ge weet dat ik dat niet kan.leven zonder jou?wat moet ik dan?dat was mijn laaste vraag die ik jou wou stellen en de laatse woorden dat ik je wou vertelle.dus met 1gemeend woord zeg ik snel:dit was het dan,dus vaarwel!!