Voor oma,
Drie jaar geleden alweer,
terugkomen doe je nu echt niet meer.
Dat had ik in het begin nog gehoopt,
dat je zomaar weer eens binnen loopt.
Maar die deur bleef gesloten, al drie jaren lang,
en zal jou ook nooit meer verwelkomen, ben ik bang..
Levens worden geleefd, alles draait door, jaren verstrijken,
alleen niet meer met jou, wat nu toch echt waar is gaan lijken.
Ik raak er zelfs een beetje aan gewend,
dat je nooit meer bij me in de buurt bent..
Maar elke dag, voor altijd, eventjes in m`n gedachten,
mooie herinneringen, die het gemis wat verzachten.
Tot we elkaar weer ontmoeten, na dit leven,
omdat we elkaar een stukje van ons hart hebben gegeven.
Auteur: kim_zegt** | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 05 april 2005 | ||
Thema's: |