Steun
Soms zou ik willen
Dat jij was gekomen
En me goed in je armen had genomen
Mijn tranen had opgevangen
Zoals niemand anders dat kan
Maar zo het het niet mogen zijn
Onze relatie was nog klein
Had een ander aan mijn zijde
Maar die kon mij niet verblijde
Toen ik in de kerk zat
Lag hij te zonnen aan het strand
Toen ik verdrietig was
Was er in zijn ogen niets aan de hand
Maar jij zag dat verdriet
Gaf me je schouder
En verliet me niet
Dank je schat
Voor alle steun in die moeilijke tijd
Dit is het bewijs voor echte liefde
Ik wil je nooit meer kwijt
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Miriampiej | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2005 | ||
| Thema's: | ||