Ik ben bang.
Bang voor wat er komen gaat,
bang dat mijn hart mijn lachaam verlaat.
Ik voel me aleen,
alleen de gedachte aan jou houden me op de been.
Waarom liet ik dit gebeuren,
altijd bang dat je me af zou keuren.
Je noemde me een slet,
zei dat ik alleen goed was in bed.
Je snapt niet dat ik van je hou,
ik snap niet dat ik je nog steeds vertrouw.
Je hebt tegen me gelogen,
je hebt me bedrogen.
Maar toch hou ik van jou,
snap je nou niet dat ik op je bouw.
Waarom is iedereen zo blij,
waarom snapt er niemand iets van mij?