gedichtenstrijd
uit het oog, maar in mijn hart
ineens was jij verdwenen
je ziel aan God verkocht
je omhulsel geschonken aan moeder natuur
verlost, van het kwade waar je tegen vocht
een lege plaats waar jij eens was
maakte mijn tranen stromen
van samenzijn en je nog één maal iets zeggen
had ik zoete, maar pijnlijke dromen
niet alleen verdriet bespeelde mijn gedachten
ook de mooie dingen zijn me bijgebleven
daar waar je hart stopte met kloppen
kon mijn herinnering verder leven
Reacties op dit gedicht
| Esmée: | Maandag, april 04, 2005 14:34 |
| Zo, bij deze kaap ik ff Esmées computertje om ff een reactie te plaatsen. Je kunt kritiek hebben wat je wilt maar het is gewoon een heel mooi gedicht. Wil je gaan zeuren? Bewijs dan eerst maar eens dat je het zelf beter :) David |
|
| LizDichter: | Woensdag, maart 30, 2005 19:15 |
| Kansmakertje ;=) Succes groetjes,, Tamara |
|
| .rose: | Woensdag, maart 30, 2005 18:43 |
| prachtig gedicht.. vooral de laatste strofe.. echt super!! liefs .rose |
|
| wijnand.: | Woensdag, maart 30, 2005 18:27 |
| ondanks een paar kleine haperingen in de tweede strofe een redelijk gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~Esmée~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: jo | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||