Volop verdriet…
Zucht, soms ja soms
Weet ik het even niet
Dan is alles me teveel
Heb ik even mijn verdriet
Enkel en alleen aan mezelf
Heb ik dan mijn handen vol
Even niet wetend wat te doen
Even uit mijn hum, mijn rol
Tranen vloeien dan volop
Ze rollen over mijn wangen
Het hoort bij het leven, ik weet het
Ik tracht ze dan ook niet te vangen
Ik laat ze rollen, één voor één
Ze blijven dan gewoon komen
De ene keer een biggelende langzame
Dan weer één die die blijft stromen
Maak van mijn hart geen moordkuil
Een huilbui lucht wel enorm op
Na zo’n bui droog ik mijn tranen
En zeg ik tegen mezelf “Kom op”
Zie het als teken van leven
Tranen hebben een doel
Geen masker, maar echt
Tranen zitten volop gevoel….
Deel het gevoel, je onrust
Deel je tranen, je verdriet
Kom uit je schuilplaats
Zorg dat een ander je ziet
Je ziet zoals je bent
Het is lastig om kwestbaar zijn
Maar deel je angsten
Deel je verdriet, je pijn
Vrienden zullen je helpen
En een arm om je heen slaan
Zodat je niet het gevoel hebt
Er zielsalleen voor te staan
xxx
Auteur: Cora (ZIJ) | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 29 maart 2005 | ||
Thema's: |