Will Hanssen: | Maandag, maart 28, 2005 21:33 |
Droevig.....maar tóch erg mooi verwoord. Liefs, Will |
|
Dirk Hermans: | Maandag, maart 28, 2005 19:44 |
een zeer gevoelig gedicht liefs Dirk |
|
Nemesis: | Maandag, maart 28, 2005 19:32 |
Pijn is de veroordeling die een mens zichzelf toeschrijft. Maar in uw ogen had het niet gebeurt mogen zijn en je weet wie je de helpende hand uitestoken heeft. Prachtig gedicht |
|
Lievelingetje45: | Maandag, maart 28, 2005 17:39 |
Prachtig maar verdrietig verwoord! Liefs |
|
Raira (Ria): | Maandag, maart 28, 2005 17:07 |
mooi maar ook een pijnlijk gedicht liefs Raira |
|
Grenoras: | Maandag, maart 28, 2005 16:42 |
De woorden op het beeldscherm vergrendelen zich in mijn hoofd, in mijn geheugen, in mijn hart. Op het plankje boven mijn bureau brandt de kaars nog steeds voor jou. Voorlopig zal hij niet doven. Niet... totdat ik zeker weet dat je gelukkig bent! Ik houd van je. |
|
Auteur: Rani | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 28 maart 2005 | ||
Thema's: |