Het begin, de droom:
Moeder en dochter
Samen zij aan zij
Al was dit voor mij maar heel even
Geen samen meer, geen harmonie, geen liefde, geen wij
Laat kinderen, kinderen zijn:
Mij stoppen in een hokje
Beschreven als een duivelsgeschenk
Beschreven als gek
En zij vinden het vreemd dat ik ook zo over mezelf denk?
Ik snap dat jij het moeilijk had
Zware en moeilijke tijden
Maar ik was nog zo jong
Waarom moest ik maar mee met jou lijden?
Ik had ook mijn problemen
Ik had ook het gevoel van pijn
Toen jij mij de schuld van alles gaf
Voelde jij je toen eindelijk fijn?
Toen hij weg ging werd jou hart gebroken
Maar ik had ook hem verloren uit mijn huis
Toch bleef ik wel van hem houden
Waarom noemde jij hem bij mij duivelsgespuis?
Wat je ook zei hij bleef mijn liefdevolle vader
Wat je ook zei ik hou nog steeds van mijzelf
Al verloor ik wel de moed
Onder de last die mij bedelf
In therapie mocht ik van jou
Maar ik was nog maar een kind
Jij dacht dat dit MIJ zou helpen
Terwijl JIJ degene was die niets in het leven nog bemind
Gesleept van het één naar het ander
Genoemd naar alles wat je eigenlijk van JOU leven vond
Snapte jij dan niet
Dat door al jou haat, uiteindelijk NIETS ons meer bond
Haatte jij mij
Omdat jij hem in mij zag?
Waarom gunde jij mij geen vreugde?
Herkende jij hem in mijn lag?
Kinderen worden groter, dochters worden vrouwen:
Als ik smeekte om een beetje liefde
Was ik een irritant kind
Maar zie je niet dat ik een vrouw ben geworden
Zie je niet dat ik het nu JOU problemen allemaal vind
Zeggen dat je van iemand houdt kan iedereen
Maar het ook bedoelen
Je zei heus wel is dat je van mij hield
Maar je liet het nooit aan mij voelen
Als je dan echt zo van mij hield
Waarom kreeg ik dan nooit een liefdevolle lag
Waarom was mijn dag al verloren bij het voelen van jou woede
Verlangde ik al meteen naar de volgende dag?
Nog steeds blijft het gevoel hangen
Bang om te zeggen dat je van mij houdt
Toch begint onze relatie te verbeteren
Ik kan weer zegge: Ik hou van jou
Wijs en ouder:
Nu alle pijn is gezakt
En jij jou draad weer heb opgepakt
Zie ik je veranderen in een prachtige moeder, een prachtige vrouw
Iemand waar ik ook weer makkelijker van kan zeggen, dat ik van je hou
Al is er veel kapot gegaan
En zulle we weer veel moeten opbouwen
We weten nu van elkaars bestaan
En kunnen we weer gaan vertrouwen
Ik hoop dat het goed komt
Ik heb genoeg hoop voor twee
We zijn al een eind op weg
Betreed jij deze weg met mij mee?
Moeder en dochter
Samen zij aan zij
We zullen het weer krijgen
Liefde gegund voor allebei!