een mooie lentedag, de zonneschijn
brengt het beste in de mens naar boven
samen op het grasveld stoeien
elkaar plagen met stro en bloemen
met een grote bos stro in mn handen
ren ik dreigend naar je toe
je rent richting de weg en lacht
en ik zie: die auto komt dichtbij
ik roep hard Sarah!
en hoor een knal
ik zie je vallen
voel enkel tranen
ik kniel naast je lichaam
sla mn armen om je heen
een laatste kus vlak voordat
je ogen sluiten, je adem stokt
Verhalenkronkels(verhaal vanuit de ogen van Tommie)
28-03-05
Lievelingetje45: | Maandag, maart 28, 2005 15:42 |
Zeer prachtig verwoord! Lieve groetjes! |
|
Lia : | Maandag, maart 28, 2005 14:55 |
mooie draai aan gegeven hoor.. | |
LizDichter: | Maandag, maart 28, 2005 14:53 |
... het is eigenlijk best raar om je eigen dood te lezen ... Wel mooi geschreven trouwens =) Liefs, Tamara |
|
ManicManja: | Maandag, maart 28, 2005 14:53 |
bij het eerste deel moet ik denken aan mijn verschrikkelijke allergie voor graspollen, stro en bloemen en bij het 2e deel moet ik denken aan die reclame van dat meisje met die bal onder de auto :P hmm, dit gedicht is niet aan mij besteed haha sorry ;). knuffelllll |
|
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 28 maart 2005 | ||
Thema's: |