Ik maak gewoon een samenhang
Ik zal de nacht voor ons roepen
Geduurd heeft de dag al veel te lang
Ik zal het duister voorzien van sterren
Ik maak gewoon een samenhang
Een samenhang van wat we samen bieden
En roep de maan die begeleidt
Ik laat de wolken achterwege
Zodat ze samen met ons vrijt
Het buiten met haar blauwe meer
Waar het mos nog warm aanvoelt
Daar gaan we in het gisteren naar morgen
Waar het morgen niet in later wordt bekoeld
willem
Jan van Dord: | Maandag, maart 28, 2005 20:54 |
Dat is heel knap neergezet. jan |
|
Lievelingetje45: | Maandag, maart 28, 2005 11:48 |
Weer zeer schitterend verwoord! Steeds graag gelezen! Lieve groetjes! |
|
Lia : | Maandag, maart 28, 2005 11:08 |
"nah ik doe wel mee.. niet valsspelen he.. ".. prachtdicht... |
|