nabestaan
nabestaan
een lint
leken wij,
zij aan zij,
tot lof van leed
en lief tot slot, dan
de langer trage rij van deze
hof der ontheemden, jij naast hen
voortaan, vandaan, bekenden en vreemden
verenigd in een schuifelend verder gaan tot waar
je kring van nauwste nabestaanden jou
in slechts enkele aan te horen woord
dragende gebaren tot bijna nu
je naam konden omsluiten,
je zal voor hem,
de man voor mij
een gezien mens zijn
geweest, iemand om waar
te nemen, graag bij te horen,
in zijn geest te binnen te brengen
wat jij hebt verwoord, want op het moment
dat je gezel voor dit leven hem zag, omarmd
voorbij zijn ogen kwam, werd jij,
innig warm als je was, dat
moest wel zo zijn,
voor immer
bemind.
*
pasen is van nabestaanden
een intens moment van samen
zijn in eindeloos lijkend stil gemis.
hans
Reacties op dit gedicht
| little_malena: | Zaterdag, februari 06, 2010 19:46 |
| prachtig en echt erg mooi neergezet hans liefs malena |
|
| Linda16: | Maandag, januari 25, 2010 23:29 |
| Het maakt me stil... onbeschrijvelijk mooi! Liefs Linda |
|
| Fari S.: | Vrijdag, juli 25, 2008 23:24 |
| In huilbui kom ik terecht Hans door dit gevoelige gedicht van jou. Ik voel me schuldig dat ik weinige aandacht aan jouw schrijven besteed. Lieve vriend van mij ik mis jou zo naast me nu en op dit moment om jou te troosten en een druppel van jouw oceanische pijn te kunnen zijn. lieve knuffel, Fari |
|
| *milly*: | Dinsdag, mei 15, 2007 09:20 |
| mooi gedicht! goed verwoord en ozo precies. je kan jou gedichten van uit verschillende oogpunten bekijken.als verlies of ja als pasen. dat vind ik wel speciaal voor een gedicht:) xxx |
|
| caroline leeuwerck: | Woensdag, november 02, 2005 22:37 |
| je schrijft gewoon prachtig gedichten ik word stilaan een fan van jou gedichten maar nu wil ik je bedanken voor je reactie op mijn gedichtje (zelfbeeld) veel liefs caro |
|
| evening_dark: | Woensdag, mei 04, 2005 16:58 |
| heel mooi gedicht liefs |
|
| Rachella-K: | Donderdag, april 07, 2005 07:51 |
| Als ik dit gedicht lees, voel ik mij vereerd dat u al mijn gedichten leest. Dank u wel, daarvoor. Ik hoop nog veel gedichten te kunnen schrijven, blijf ze gerust lezen! |
|
| Mathilde: | Donderdag, maart 31, 2005 20:32 |
| stilmakend, rakend! heb er zelf de woorden niet voor. xxx | |
| nienk: | Donderdag, maart 31, 2005 15:57 |
| een rustig, mooi gedicht indrukwekkend. liefs, |
|
| moongirl1982: | Donderdag, maart 31, 2005 12:00 |
| Een gedicht wat stilte oproep en heel mooi beschreven zo met pasen. groet moongirl1982 |
|
| sergev2005: | Donderdag, maart 31, 2005 01:19 |
| Mooie en intens warme verwoording in een prachtige ode aan de afwezigen. Hoe groot de enige dood ook in jou aanwezig kan zijn zeg je , lieve Hans, dat alles wat men poogt om een langer leven voor een geliefde te veroor zaken, het zelden beter had kunnen maken. De enige troost die er kan zijn is te zeggen dat men ontroostbaar is. Veel liefs, Serge. te |
|
| jackyXXX: | Woensdag, maart 30, 2005 21:04 |
| Wat laat met mijn paasgroet... buiten mijn kaart om dan. Mijn pasen was ook stil en rustig een mooi moment de dingen te overdenken. Liefs jacky |
|
| Droomz: | Maandag, maart 28, 2005 12:32 |
| Je gebruikt de juiste woorden maar ik vind dat de zinnen in het geheel wat minder mooi zijn. Ze lijken zo opengebroken. Er is niets mis met wat langere zinnen. | |
| The King Cobra: | Zondag, maart 27, 2005 22:15 |
| in stilte gelezen... En vindt het prachtig verwoord..... Groet, Mattijn |
|
| Jannie Hoogendam: | Zondag, maart 27, 2005 22:07 |
| schitterend gedicht...meerdere keren gelezen liefs van Jannie |
|
| Lia : | Zondag, maart 27, 2005 21:35 |
| mooie layout... invoelend geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Hans Winter | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||