" Mijn ware ik "
Mensen dicht om mij heen dachten altijd die vrolijke meid,
die raakt de zin van het leven nooit kwijt.
Maar ze moesten eens weten,................
hoe ik voor mezelf gevochten heb en daarna moe was gestreden.
De gedachte aan mijn zoon dat hielp me op de been,
waar moet dat joh anders later met z'n gevoelens heen.
Als ik hem niet had gehad dan had ik het echt opgegeven,
door hem blijf ik doorgaan met leven.
Heb in deze tijd goede vrienden leren kennen,
mensen die je met wat aandacht juist heel erg verwennen.
Al hebben we elkaar nog nooit echt ontmoet,
juist dat hield me op de been die virtuele groet.
Als alles achter de rug is zal ik in het echt eens voor hun staan, en hun met bloemen overstelpen,
want dit zijn juist de mensen die mij in een moeilijke tijd wilden helpen.