Er is vrede in je hart,
Wanneer de zon je haren streelt,
Wanneer een zachte bries je wangen raakt voel je je weer heel even gelukkig.
Op deze gelukkige momenten,
Droom ik even helemaal weg,
Denk aan mooie dingen,
Drijvend in een zee vol magie.
Een wereld vol bloemen,
Dauwdruppels van diamand,
Elk stukje leeft zijn eigen leven,
Hier voel ik mij thuis.
Als ik het even moeilijk heb,
Sluit ik even mijn ogen,
Om mijn gedachten buiten te sluiten,
En naar mijn wereld te vliegen.
Zwevend op een vliegend paard,
Vind ik mijn eigen weg,
Zo snel als de wind je meevoerd,
Van de takken naar de grond,
Een wereld die niet stil staat,
Maar ook niet echt is.
Deze werelden van schijn,
Verbannen al het slechte,
Laten het kwade achterwegen,
Verfraaien al het mooie,
En laten je niet zien,
wat het zou moeten zijn.