Sluimeren
Ik sluimer, droom, de ogen dicht,
Mijn dak is een azuurblauw zwerk.
De natuur doet rijkelijk haar plicht
En ook de zon doet goed haar werk.
In die zee van zonnegloren
Bezwangerd door de geur van de jasmijn
Voel je je echt wel als herboren,
Zo moest het eigenlijk altijd zijn.
Dan tel je al je zegeningen.
Kleurloos was soms het bestaan,
Dat waren dure rekeningen
Maar wel optimistischs verder gaan.
Zo voel je je een tevreden mens,
Nog bij lange na niet levensmoe
En wat is dan je grootste wens,
Op naar, ja op naar de honderd toe.
Stormen zullen je pad doorkruisen.
Geluk is helaas niet eeuwig zeg.
Maar altijd hopen, blijven bruisen;
De zon vind altijd wel weer haar weg.
Han janzen 24-3-05
kerselaers annemieke: | Zondag, maart 27, 2005 22:16 |
en jij maar zeggen dat je mijn gedicht op niets trekt wel ik heb het jouwe nu gelezen en vindt het EVEN goed hoor kan ik er iets aan doen dat ik zo verliefd ben en jij misschien niet sorry hoor!!en ik noem ni anetje oke groeten annemieke |
|
neznaj: | Donderdag, maart 24, 2005 15:57 |
p.s. fILOSOFIE slaat natuurlijk nergens op. Dit moet gewoon DROMEN zijn. Han | |
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 24 maart 2005 | ||
Thema's: |