Golven van liefde
Met mijn blik op `t einder gericht
met een visieoen als vergezicht
dwaald mijn mijn blik aan de golven voorbij
daar aan die einder daar ben jij.
Tesamen hebben wij die golven bevaren
zee'en als bergen zoo hoog
steeds wisten wij het saam te klaren
er was geen zee waar voor jij boog.
Tesamen konden wij ze steeds trotseren
tot dat het tij ging keren
om dan de handen saam te vouwen
wetend dat wij op Hem mochten vertrouwen.
De zee was steeds ons toevluchtsoord
daar hebben wij Zijn stem gehoord
wij waren zo tevree.
Dankbaar voor al wat Hij ons gaf
leefden wij samen op een draf
om nog snel de wereld te verkennen
moesten wij soms samen rennen.
Nu kijk ik naar jouw gezicht
met een blik die op de einder is gericht
golven gaan daar aan voorbij
zij dragen jou en mij.
Golven van liefde
zo lang het ons beliefde
golven van trouw
daar ik voor altijd van je hou.
Jouw liefde zal mij sterken
om alles te verwerken
en dankbaar zal ik zijn
want door Hem ben jij bij mijn.
En als `t einder door nevel wordt verhuld
dan bruist het ongeduld
opdat Hij ons in erbarmen
tesamen zal omarmen.
DdJ.