Met lege ogen staar ik naar de lucht
De open ruimte voor me lijkt oneindig
Mijn concentratie is weg, slaak een diepe zucht
De vlinders in mn buik zijn steeds daar
Ik eet niet, ik slaap niet
Maar jij, jij bent eigenlijk van haar
Ik loop op wolken maar blijf op de grond
Wil aan dit gevoel zo graag toegeven
Maar de cirkel is rond
Er komt geen einde aan
Steeds weer op hetzelfde punt
Misschien moet ik je toch laten gaan
Die gedachte doet pijn tot op het bot
Voel lichamelijke pijn
Dit gevoel, het maakt me zot