Realisme en iets dat onbeantwoord blijft ,
Is een vergelijking met het breien van een sjaal,
Laat een steekje vallen ..
En je verliest jezelf helemaal ..

Om wel te zeggen, in het spel ..
Van verlangen en zwoele blikke
Want je weet, hij heeft zijn liefde al ,
En jij houd van het onmogelijke ..

En dan wil ik je, en wil ik je nog steeds,
Je blijft in mijn gedachten,
Terwijl iedereen me overtuigd,
Het heeft geen nut om te wachten

Want het heeft geen doel en geen belang
Hoe ik de feiten neerleg
Omdat ik weet, en omdat ik voel,
Je gaat niet bij haar weg ..


Maar mijn zelfstandigheid en mijn principes,
Mijn doelen en mijn verstand,
Zorgen dat ik me niet aan jou verlies,
Ik blijf weg bij ‘’de’’ rand ..
Je krijgt me niet volledig,
Een stukje blijft van mij,
Ik neem mezelf terug en ga verder..
En vergeet datgene.. jij
zo sterk ben ik wel