Voor altijd bestaat niet.
Eenzaam streelt hij oeverbogen
van zorgzaam opgebouwde bruggen-het trage verval
vloekt in stilte
kruipt onderhuids
en roept-bij besef dat hij gegeneerd
met stilte het midden heeft weg geƫrodeerd.
^__^
Yara Schmid: | Zaterdag, maart 26, 2005 13:47 |
mooi gedicht... uitdaging geslaagd ;) beetje laat maja :D liefs yara |
|
MayadeBij: | Vrijdag, maart 18, 2005 23:11 |
Dempertje erop en gaan (was ik maar zo - kon ik het maar godverdomme - dan waren mijn handen en voeten nog puntgaaf ;) kus. | |
Auteur: Joda | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 18 maart 2005 | ||
Thema's: |