DE TELEFOON.
de telefoon blijf zo stil.
het is hier echt zo vreselijk stil.
carin en johan dit doet pijn.
mag ik en els dan helemaal geen oma meer zijn.
lieve dochter je moet weten,
ik heb ook gevoel of zijn jullie dat vergeten.
altijd was ik er voor jullie allemaal.
maar nu is het einde verhaal.
steeds weer die telefoon te horen met de gedachten fijn.
zouden dat mijn kleinkinderen uit leiden zijn.
maar jullie zien niet het verdriet en pijn.
dat ik er op een dag niet meer zal zijn.
moet ik dan zo leven met al die pijn.
maar in dit gedicht wil ik jullie laten weten.
dat els en ik barry en britney nooit zullen vergeten.
en ook jullie horen daar bij.
maar laat het mijn tog horen en weten.
een klein berichtje.
of ik nog de lieve oma van mijn kleinkinderen mag wezen.
dit gedicht is voor jullie gedaan.
els en rineke is onze naam.
en hoop dat jullie dit in leiden zullen lezen.
dat jullie kunnen zien.
dat oma er altijd voor de kleinkinderen zal wezen.