weer op de wereld
na twee weken die me u zij voorbij zijn gegaan
weet ik weer ik moet doorgaan
twee weken had ik vreselijk veel pijn
en was aan het einde van m,n latijn
ik wilde niet meer leven
maar een stemmetje hield me tegen
die zei kom op laat je niet kisten
er zijn mensen die je misten
maar het kon me niet veel meer schelen
ik wilde niet meer verder
maar ben nu weer zo ver dat ik besef
dat ik laat zien ,ik heb nu het lef
ik wil verder met bestaan
en zal er voor vechten om door te gaan
en met jullie freaks zal het me lukken
ondanks af en toe met al me nukken
ik dank alle freaks voor de steun
sorry freaks er is een persoon die ik ontzettend wilde bedanken en dat is raira
door naar jou gedichten te lezen
weet ik tenminste waar ik moet wezen
hele dikke knuffels
yvonne