Je loopt
Zo gebogen
De laatste dagen
- Al sta je klaar in de
Startblokken naar de dood.
En in het bloed
Van uw woorden
Overheerst nog allen de
Koorts van uw laatste vertrek.
Achter de
Eischaal van uw
Gesloten oogleden laat je
De laatste dromen sterven die
Nooit de vleugels vervolmaakten.
En achter het raamkozijn van je hart
Kijk je al uit
Naar de dood en zegt me:
“och, sinds hij vertrok
Is mijn hart gevallen als breekbaar glas”
“Ik vertrek weet je, ik hoop
Dat God glazen hartjes
In stukken
Zal aanvaarden”
Wees zeker jij:
In de ogen van God
Is niet de inhoud of het glas belangrijk,
Maar de mensen die je er
Zo zachzoet hebt laten
Van meedrinken.
Renate-td-: | Vrijdag, maart 18, 2005 01:05 |
Echt waar Serge, altijd die laatste strofe.. zo wijs, zo warm, zo rakend. Ontzettend mooi, liefs Renate | |
Hans Winter: | Dinsdag, maart 15, 2005 19:49 |
daar samen aan het graf ging ik aan de zijde van de straffe wind staan, ving ik die voor mijn vader, meer wit nu dan grijs en ook al wat kleiner, opdat hij niet aardser nader buigen zou. hans |
|
hiljaa: | Dinsdag, maart 15, 2005 16:56 |
glazen hartjes in stukken! weer prachtig geschreven! knufliefs--hiljaa-- |
|
sunset: | Dinsdag, maart 15, 2005 14:14 |
Zo waar. En heel mooi (alleen het door elkaar gebruik van 'u' en 'je' is te vermijden). Liefs / sunset |
|
Fri..: | Dinsdag, maart 15, 2005 11:44 |
Een mooi vertrouwen in God straalt hier uit. Ik kan niet helpen dan een beetje van mijn leefomgeving in dit gedicht te herkennen mooi.. Dag lieve Serge, Liefs Frida |
|
Raira : | Dinsdag, maart 15, 2005 08:51 |
En God ziet alleen wat je hebt pogen te doen en weet dat het je allerbeste mogelijkheden waren wat heb je dit prachtig (ja ook weinig origineel) geschreven en verwoord liefs Raira |
|
winterklaas: | Dinsdag, maart 15, 2005 08:29 |
en dan volgt nu weer standaard flauwe reactie zonder originaliteit. prachtig André |
|
Auteur: sergev2005 | ||
Gecontroleerd door: jo | ||
Gepubliceerd op: 15 maart 2005 | ||
Thema's: |