In de knoop met mezelf
Wat moet ik zeggen,
heb geen zin om te praten.
Ik wil vandaag niks meer zeggen.
Me mond houden,
komt er ook niks verkeerds uit.
Me ogen de hele dag dichthouden,
zodat niemand kan zien hoe ik kijk.
Of hoe ik me voel.
Dat niemand zich hoeft te ergeren aan me.
Wat is dit toch,
ik zit in de knoop met mezelf dat weet ik.
Hoe het komt is voor mij een vraag.
Me leven is af en toe een puinhoop geweest de afgelopen jaren.
Komt het daardoor?
Dat wil ik niet!
Al doe ik vrolijk bij anderen,
zo voel ik me niet altijd.
Moe ben ik zo moe,
van alles.
Die vrolijke Germa wil ik weer worden,
zoals ik was.
Dat komt wel maar duurt gewoon even.
heb geen zin om te praten.
Ik wil vandaag niks meer zeggen.
Me mond houden,
komt er ook niks verkeerds uit.
Me ogen de hele dag dichthouden,
zodat niemand kan zien hoe ik kijk.
Of hoe ik me voel.
Dat niemand zich hoeft te ergeren aan me.
Wat is dit toch,
ik zit in de knoop met mezelf dat weet ik.
Hoe het komt is voor mij een vraag.
Me leven is af en toe een puinhoop geweest de afgelopen jaren.
Komt het daardoor?
Dat wil ik niet!
Al doe ik vrolijk bij anderen,
zo voel ik me niet altijd.
Moe ben ik zo moe,
van alles.
Die vrolijke Germa wil ik weer worden,
zoals ik was.
Dat komt wel maar duurt gewoon even.
Reacties op dit gedicht
| *jessica*: | Zondag, maart 13, 2005 19:03 |
| hej meis ik wist niet dat het zo slecht met je ging. je moet het niet verbergen dat is niet goed. iedereen zit wel eens in de knoop maar je kan eruit komen. men wil je der bij helpen dus kom als je blieft en blijf er niet mee zitten want je moet je eigen ik weer worden. knuffel jessica |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Memories | 
|
|
| Gecontroleerd door: kitty23 | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2005 | ||
| Thema's: | ||