Zondag voel
waar ik stappen zet
langs rimpelig water
droeft mijn hart
ik tel de minuten
ik stil in zijn
mis het samen zijn
kijk met mistige ogen
mismoedig om me heen
ja ik ben echt alleen
probeer steeds
het mooi te zien
en vreugde te beleven
maar een ziel
voelt zich alleen
en een hart voelt dat meteen
tranen heb ik niet
te veel hebben al gevloeid
ik laat mijn voel dit keer ongemoeid
wim black lord
Will Hanssen: | Zondag, maart 13, 2005 19:11 |
Mooi geschreven Wim. Ik zou willen dat ik je helpen kon..ik kan je in ieder geval wél het allerbeste wensen.. Liefs, Will |
|
westland: | Zondag, maart 13, 2005 19:08 |
heel mooi neer gezet Wim,op een gegeven moment als je weer in rustig vaarwater komt.dan komt alles weer goed en ook misschien een ander weet heet wel zeker met jou .ma westland. | |
.rose: | Zondag, maart 13, 2005 17:30 |
er komt wel weer iemand op je pad die zorgt dat je je niet meer alleen voelt.. denk ik dan he :) veel liefs .rose, en een geweldig gedicht overigens! |
|
Dzun-Jan: | Zondag, maart 13, 2005 17:21 |
Ik snap wel hoe je je voelt, maar ooit is zal je niet meer alleen zijn. Goed gedicht. |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: kitty23 | ||
Gepubliceerd op: 13 maart 2005 | ||
Thema's: |