ik schenk de aarde mijn liefde, die ik mis
en vraag aan Gods verlang, die ik hoop
en heb vervloekt maar ook aanbeden
om de poorten van mijn ziel te vullen
met kleurrijke bloemen,
waar zal ik in mijn vlucht kunnen keren,
gevleugeld vertrouwen te koesteren
in mijn knokige knuisten,die het pijn nog dragen
van het geslagen verdriet
ik preek het vreugd vanaf mijn eigen kansel
maat ik struikel over de snoer die mijn spreken
moet verluiden,
geen troon voor mij,maar een laagvoetig einde,,,
,,,Psych,,,
flores: | Zondag, maart 13, 2005 19:39 |
Prachtig gedicht, somber wel. Maar het goede komt aan wie het toekomt.. En dat betekent zoals altijd weer die betere tijden. Voel op dit moment de pijn die je voelde terwijl je dit gedicht schreef. Ik deel.. Want...jouw zeer is mijn zeer.. Heel veel liefs en wederom de knuffels.. En de lente zal snel zijn intrede doen, iets om verlangend naar uit te kijken.. |
|
*Butterfly*: | Zondag, maart 13, 2005 15:38 |
Heel mooi, Liefs Esther |
|
hiljaa: | Zondag, maart 13, 2005 13:54 |
prachtige mooie woorden! knufliefs--hiljaa-- |
|
Lia : | Zondag, maart 13, 2005 13:44 |
ik zie het straaltje licht al tussen de wolken doorpiepen.. knuf,Lia | |
Sunflower Ria: | Zondag, maart 13, 2005 13:25 |
intens dieprakend stil liefs en knuffelkusxxx SunflowerRia |
|
Will Hanssen: | Zondag, maart 13, 2005 12:34 |
Ik lees jou graag Psych, jouw gedichten raken iets in mij.. Liefs, Will |
|
nica: | Zondag, maart 13, 2005 12:13 |
wederom een prachtig gedicht, wel treurig ja, maar ook dat gaat wel weer voorbij. liefs nica |
|
lommert: | Zondag, maart 13, 2005 11:59 |
kop op Psych...de wolken schuiven voorbij:) willem |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: -Suus- | ||
Gepubliceerd op: 13 maart 2005 | ||
Thema's: |