Fragile
Nauwlettende Schitteringen,
Aan1gezogen tot 1 geheel,
Van woesternij, en mooiheid,
Levenslang geverfd tot uiteindelijk
een plat schilderij.
Een vlak aangezicht dat een begin aanbied,
Tot het verder ondekken van je echt
Gespaarde aard.
Van een gebroken verhaal,
Een persoonlijk Schandaal.
Gelijmd langs buiten.
Maar toch vond Hij/ Het
zijn weg naar binnen
om alles te vergauwen,
Te verpulveren,
Om niets heel te laten,
En nu enkel de buitenkant
Gehecht met een naald,
Afgestopt met make up al de littekens
En vanbinnen alles het zelfde gebleven...
Niets hersteld...
Nu komt niemand dichtbij je leven.
Nu laat je niemand dichtbij je leven komen,
En sleurt alles in de grond,
Nu maak je gewoon vriendelijke zielen
Onbewust stuk,
Gelijk Hij/ Het je zon binnen heeft stukgemaakt.
Altans je geluk.
Toch kun jij doorgaan en zie je steeds
Beter je gebroken spiegelbeeld.
Doorgaan is altijd beter dan
te zeggen wat er echt scheelt...
SDS