donkere enge bos
Slechts enkele stappen verwijdert
van het grote enge donkere bos
er is niemand die mij kan verklaren
waar mijn onrustvoel vandaan komt
ik zie takken als enge vingers
hoog naar de hemel reiken
wachtend op weer een depressie
wat op hun kale kruinen neervalt
onbeschermd tegen grillen van de natuur
geen warm bladerdek dat mij behoed
om ook maar iets van de warmte te
kunnen ervaren om mij heen
straks wanneer de lente zich aandient
en ik meer energie zal krijgen
dan weet ik dat deze moeilijke dagen
een vergeten herinnering voor mij zijn
Lia
m@rcel: | Maandag, maart 07, 2005 23:29 |
Heel mooi verwoord, Liefs+knuff m@rcel |
|
Mindy broeders: | Maandag, maart 07, 2005 22:13 |
mooi verwoord liefs mindy |
|
Black Lord: | Maandag, maart 07, 2005 20:29 |
het bos is nooit eng geniet gewoon de stilte het verruimt de geest warme groet wim black lord |
|
Psych: | Maandag, maart 07, 2005 20:09 |
een knuffel van de Psych,,, | |
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 07 maart 2005 | ||
Thema's: |