zielezijn
donkere wolken in mij
omkaderen mijn ziele zijn
gouden randen vervagen
wind zucht met me mee
als wrakhout drijf ik
met naargeestigheid
geschonden en gebroken
over woeste oceanen
donkere bomen
met grijpgrage takken
hebben mij als een strop
in hun onlosmakelijke greep
lichtdruppels parelen rustig
doordringen mijn hart
morgen zal ze schijnen
schitterbaar vol hoop
Lia, 6 maart 2005
m@rcel: | Zondag, maart 06, 2005 20:44 |
Wat schitterd gegeschreven, Gelukkig fictie, Liefs m@rcel |
|
Lievelingetje45: | Zondag, maart 06, 2005 15:53 |
Gelukkig fictie! Liefs |
|
Black Lord: | Zondag, maart 06, 2005 15:17 |
herkenning van woorden maken me stil warme groet wim black lord |
|
lommert: | Zondag, maart 06, 2005 14:41 |
zielezijn is gevoelen(s.)..soms zo tegenstrijdig met wat jezelf denkt...ja zo voel ik dat...prachtig verwoord..zo indenkbaar voelend xxliefs willem |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 06 maart 2005 | ||
Thema's: |