Doodse stilte
...en niets anders ..
stilte van de doden,
van al diegenen
die het leven verlaten,
die stoppen met het stellen van vragen,
zonder ooit een antwoord te vinden,
zonder ooit de waarheid te achterhalen.
Na de droom
een stilte...
ten einde raad,
stilte van een ziel
dat niemeer praat,
niemeer lacht, noch weent,
maar dat alleen op zoek is
naar datgene wat hem helpt vergeten...
het lijden,
een immense stilte
dat een afwezigheid van stemmen is,
van gedachten,
van gevoelens,
van vriendschap,
van gezelschap...
't Is de stilte der doden
en 't is hetgeen ons immuun maakt,
beetje per beetje,
onverschillig voor alles...
niets verandert,
niets kan veranderen,
niets zal ooit veranderen,
de stilte van een geest
dat langzaam uitdooft...
Alleen zijn kracht
en zijn herinneringen
zullen blijven
en een leeg lichaam
niets meer dan één
tussen vele anderen,
allemaal eender, allemaal uitgedoofd
geen geluk,
geen liefde,
geen hoop,
geen woorden,
niets...
dan de doodse stilte..
Franca