Mijn schreeuw/mijn masker 08.02.2004
Ik heb behoefte aan geborgenheid…
Behoefte aan liefde en veiligheid…
Ik heb behoefte aan een arm om me heen…
Want ik voel me zo eenzaam en alleen…
Ik heb behoefte om te huilen…
Om bij iemand te kunnen schuilen…
Soms heb ik behoefte om te praten…
Om mijn echte gevoel eruit te laten…
Ik heb behoefte aan iemand die door mijn masker heen ziet…
Maar voor mijn gevoel gebeurt dat dus niet…
Ik heb behoefte aan een luisterden oor…
Maar niemand echt niemand geeft gehoor…
Ik heb behoefte aan een stem die zegt:
“Het komt allemaal goed, zolang je maar door vecht”
Ik heb behoefte aan een bepaald iets…
Maar alles wat ik doe…ik doe het voor niets…
Ik heb behoefte aan iemand die mij bijstaat…
Die mij neemt zoals ik ben en voor mij alleen gaat…
Ik heb behoefte… ik heb het zo nodig…
Maar mijn schreeuw om liefde is overbodig…
Ik heb behoefte aan al deze dingen…
En ik wou dat die behoeftes eens weg gingen…
Maar dat gaan ze niet, ze blijven hangen…
Waarom val ik nog steeds, en komt niemand me opvangen…
De pijn die ik heb doe zo ontzettend zeer…
En als mijn val ten einde komt, kom in hard neer!...
Wanneer zal mijn schreeuw om liefde over zijn?...
Want dit is mijn werkelijkheid het is geen schijn…
Ik heb behoefte om iemand die van mij houdt…
Die gek op me is en die me vertrouwd…
Maar al die behoeftes krijg ik niet…
Want er is niemand die door mijn masker heen ziet!...