2003, toen liet ik je los
Sneed je abrupt m'n leven
Liefde wel een duizend maal een gros
Maar door omstandigheden uit elkaar gedreven
We hadden beide onze trots
Klaar, het was over en uit
Dit allemaal nogal plots
Mijn tranen galmden weken luid
Maar wat ik ook probeer
En wie ik steeds ook vind
Steeds ondervind ik de fixeer
Wat mij daar toch aan jou verbind
En als ik je dan zie lopen
Plots ineens zo voor mij
Dan gaat alles toch weer open
Dan ben je even bij me, heel dichtbij
Waarom was ik zo vastbesloten
Waarom moest het zo gaan
Onze vriendschap, zo maar vergoten
We hadden ons er samen doorheen moeten slaan