Nobody is Perfect.
Ik kijk weer eens naar mezelf in een etalage ruit.
En denk waarom zie ik er nou net ZO uit.
Ik weet ook wel , een uiterlijk staat nu eenmaal vast.
Ruilen/veranderen van uiterlijk is nu eenmaal iets wat niet bij me past.
Maar of ik nu blij ben met mijn uiterlijk, nee niet echt.
Iets in me is er dat steeds negatieve dingen zegt.
Dus ik vind, zoals ik er nu uit zie moeilijk te accepteren.
Toch weet ik dat ik dat accepteren hard moet gaan leren.
Ik weet ook niet waar ik de negativiteit van af haal.
Maar ik voel me zo niet happy, dat is een ding waar ik erg van baal.
Er zal vast wel een dag komen dat ik blij ben met hoe ik eruit zie.
Ik zal er maar eens har aan gaan werken dan heb ik het als ik ‘gelukkig’ ben vast wel onder de knie.
Toch zou ik op dit moment nog eens van uiterlijk willen ruilen, ruilen met jou.
Dat is een ding dat ik zeker nog eens wou.