Vanuit diepe onverstaanbaarheid
komt een overweldigende woestheid
begroetend als een duister plot.
Is het de eigen grom in al zijn
ongerijmde grootspraak of ben jij: onbekende
de reden van deze waanzin.
Achter de coulissen breekt
er iets los; obsidiaan
als de harde kern uit de schaduw
van zijn ontheemd bestaannachtbrakend en spuwend
komt hij, de tegenstander
uit zijn vel en wijst zichzelf terechtom zich dan weer heimelijk
terug te trekken en te verdwijnen
in zijn ondergronds mijn.
hiljaa: | Zaterdag, februari 26, 2005 08:48 |
heb het enkele malen gelezen! mooi verwoord knufliefs--hiljaa-- |
|
sunset: | Zaterdag, februari 26, 2005 08:08 |
Jij schrijft schitterend, breedsprakerig mooi-beeldend (heel positief bedoeld). Ik hou ervan. Liefs / sunset |
|
sergev2005: | Zaterdag, februari 26, 2005 01:09 |
Waanzinnig mooie beeldspraak die getuigt van een zeer rijke bron aan dichterschap. Zeer sterk. Fijne avond, Serge |
|
maria : | Zaterdag, februari 26, 2005 00:51 |
schitterend juweel van een dicht liefs, maria |
|
ExoticBlue: | Zaterdag, februari 26, 2005 00:48 |
Mooie, bijzondere woorden die dit gedicht kleuren!! Zeker een pluim waard! |
|
DrieGeetjes: | Zaterdag, februari 26, 2005 00:37 |
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: jo | ||
Gepubliceerd op: 26 februari 2005 | ||
Thema's: |